Burza [spn, drabble], Ciemność [spn, superminiatura]

Oprah Carwyn

Tekst z III Multifandomowego Fikatonu. Promptem był różowy króliczek.

Jest szesnasta. Sam Winchester je kanapkę.

(Chleb jest suchy, ser smakuje jakby miał za sobą ostrą walkę w Zatoce Perskiej, a sałata jest wodnista, ale Samowi to nie przeszkadza. Obserwuje pracującego przy Impali brata i czuje, że muszą porozmawiać, ale nie bardzo wie, jak zacząć.

Postanawia poczekać z tym do końca kanapki.)

Jest szesnasta. Dean Winchester sprawdza silnik Impali.

(Silnik jeszcze nie jest gotowy i Dean wie o tym nawet i bez sprawdzania, ale po prostu potrzebuje pretekstu. Czuje, ze musi wrzasnąć i być wściekły, a nie chce robić z siebie biednego małego chłopczyka, któremu umarł przed chwilą tatuś.

Silnik, jak na złość, zapala.)

Jest szesnasta. Chmury na niebie wyglądają jak puchate króliki.

(Zbiera się na burzę.)

kolejny tekst z tegoż fikatonu, prompt - piosenka Simon&Garfunkel 'Sound of silence'

Sammy bał się ciemności.

Leżał w łóżeczku z otwartymi oczami, wypatrując czegoś wśród tańczących na suficie cieni. Karuzela z pluszowymi misiami już dawno przestała się kręcić, padające na jego łóżeczko światełko nagle i bez ostrzeżenia zgasło. Nic nie stukało znajomym stukiem podeszew maminych klapek, stukało czymś innym – czymś gałęziowatym. I w okno.

Zmrużył oczy, rozkopał kołderkę i nabrał powietrza w płuca.

Ciszy też nie lubił.