Sekrety R. A. B.'a [HP]

Cynthia

Nie wiem, co mi do głowy strzeliło, ale posatnowiłam napisać dość głupi fanfick, napiany w wymyślonej przeze mnie formie "półpamiętnikowej", czyli jakby główny bohater pisał o sobie w trzeciej osobie Twisted Evil

Rozdział 1
Wspomnienia

Biedny Doumbledore.
Tak pomyślał Rabastan, gdy zbliżał się do zamku. Po pierwsze, źle postąpił Snape, po drugie, Potter zrobił dwa poważne błędy, a po trzecie (choc nie chciał się do tego przyznać), sam Rabastan nie najlepiej sobie z tym wszystkim poradził. Jak miał winić Pottera i Snape'a, skoro on sam zrobił najgorszy błąd?
Wyjął różdźkę. Pietnaście cali i pióro z ogona feniksa. Z Fawkesa. I Potter, i Voldemort mieli z niego pióro. Rabastan pamiętał, jak różdźkę tę kupował.
Wszedł do sklepu Ollivanderów i ją wziął. Pan Ollivander mówił, że różdżka ma wyjątkowo wielką moc.
Lecz pan Ollivander nie wiedział, że Rabstan był Wybrańcem. A nim był. Tak samo jak setka innych ludzi, w tym Potter. Nikt prawie nie wiedział o długiej lini przepowiedni Trelawney'ów.
Pamiętał też, jak pierwszy raz wszedł do Hogwartu. Pamietał Ceremonię Przydziału. Pamiętał, co mówiła do niego Tiara Przydziału.
- Wyjątkowo inteligentny, i bardzo odważny. Okropnie mądry i utalenotwany... Hm...Ehm... RAVEN...! - Tiara urwała w pół krzyku. - GRYFFINDOR!
Rabastan wiedział też, czemu trafił do Gryffindoru. Jego matka nazywała się Susan Gryffindor. Gryffindor. Wyszła za jakiegoś Pottera i urodziła jego. Wtedy nazywał się...
Rabastan Allan Potter.
Lecz po pewnym czasie Susan zerwała z Potterem i ożeniła się z Arturem Blodgerem. I teraz jest...
Rabastan Allan Blodger.
Teraz miał sto pięćdziesiąt siedem lat, lecz miał bardzo dobry eliksir życia. Uważył go, rzecz jasna Książę Półkrwi. Bo komóż innemu by zaufał? Teraz, dzięki eliksirowi, wyglądał jak dwudziestolatek.
Szedł w stronę Hogwartu. Na jego czole widniała blizna w kształcie błyskawicy. Trzymał różdżke. Teraz miało się udać.
I teraz Potterwie mieli znów się spotkać.

Bastet

Wiesz, że masz styl troche podobny do mojego? No, ale tekst.
Hmmm... Raczej słaby. Nie podoba mi się, że przedstawiłaś RABa jako kolejnego wybrańca i jakiegoś dalekiego krewnego Pottera. Po drugie... jakies takie dziwne. No, nie wiem... To może teraz błędy wymienię...

Werka

Ekhym...

Więc zacznijmy od błędów:

Viga

Deirdre

Jakoś mnie to nie przekonało.
Krótkie i dziwne(?). Dziwne dla mnie.
Będzie kontynuacja?

Carona

Po pierwsze: znajdź betę, bo robisz mnóstwo podstawowych niemal błędów, co utrudnia czytanie. Nie mogę ocenić stylu, bo opwiadanie ma jakieś pół strony Worda pewnie, bardzo krótkie. Sama treść. Deidre już zauważyła niezgodność z kanonem, więc nie ma o czym mówić. A te inicjały... Jak przeczytałam Księcia Półkrwi przyszedł mi do głowy Regulus Black, chociaż nic chyba nie wiadomo o tym, żeby miał drugie imię i umarł, przynajmniej tak zostało napisane w książce. Ale gdybyś napisała w ten sposób, nie mogłabym się tak przyczepić, jak do tego Pottera. Błyskawicę Potter miał, bo uniknął śmiertelnego zaklęcia. Nie sądzę, zeby dzięki jednemu chłopakowi cała rodzinka miała bliznę. Takie trochę dziwne. No i w ogóle setka Wybrańców... Tu już trochę przesadziłaś. Setka? Skąd sę wzięli? Voldemort miał chyba naznaczyć jednego Wybrańca? Z setką raczej by sobie nie poradził... Opowiadanie nie rozbudowane, żadnych opisów, nic zupełnie. Plastycznie conajmniej niedopracowane. Jeśli napiszesz następną część, przeczytam i, łącząc dwie części w jedną, spróbuję ocenić. Bo narazie przede wszystkim za krótko.

Little_Vampire

Od razu mówię, że Księcia Półkrwi nie czytałam, że nie cierpię fanficków, a ten przeczytałam tylko dlatego, że jest bardzo krótki, a ja akurat mam czas Very Happy

Nie będe wypisywać wszystkich błędów, jak poprzednicy, bo na to akurat nie mam ochoty, wybacz. Zgadzam się jednak z przedmówcami w sprawie bety albo chociażby Worda (przecież Gates zbił na nim miliony z jakiegoś powodu).
W całym dziwnym (jak już wspomniano) fanfików, w którym się prawie kompletnie nie łapię, podobał mi się tylko koniec. Powiało czymś ciekawym, ale szybko przeminęło z wiatrem.
Ogólnie styl mi się nie podoba, błędy, zdania jakoś zgrzytają (przynajmniej dla mnie). Czułam się trochę jakbym czytała opowiadanie zdolnego czwartoklasisty szkoły podstawowej. Nie telepnęło mną jakoś.
Pardon jeśli wyraziłam się za mocno Wink

Ale ćwicz dalej, może coś z tego będzie :]