*** (Twój zapach...)

sophrosyne

***

Twój zapach jak sznur pereł zdobi moją szyję
Twój dotyk sprawnie kreśli kolor moich oczu

Do twarzy mi
w Twoich dłoniach

Oprah Carwyn

Minimalizm, minimalizm, czy ja widzę minimalizm? *.*

To było moje pierwsze wrażenie. Teraz idziemy strona techniczną.

Swoim zwyczajem najpierw przyczepię się to ogólnej estetyki i strony graficznej - dwa pierwsze wersy rozbiłabym na cztery, po prostu lepiej by mi to wyglądało.
Po drugie - Twoich. Do cholery, takie niuansiki jak wielkoliterowe Twoje, Twój, Ty - tylko i wyłącznie w listach, w formach nielistownych nie mają prawa bytu.

Poza tym - ludzie, hej, zanotujcie to w jakimś kalendarzu - nie mam żadnych zastrzeżeń. Wiersz jest lekki, widac, że masz już jaką taką wprawę w dobieraniu słów, widać, ze nie męczyłas się dwie ery nad ich napisaniem, gryząc koniec ołówka czy jakiegoś innego cuda do stawiania znaków graficznych na papierze. I cholernie podobają mi się dwa ostatnie wersy.

I ze sobie kapnę jeszcze raz - miiniimaaaliiizm *.*

Jenny

A ja się z Oprah nie zgodzę. O.

Minimalizm, minimalizm - długość wiersz zależy tylko i wyłącznie od kaprysu autora. Przecież są nawet dwuwiersze, a to ma wersów aż cztery. A czytałam w życiu wiersze długie i nudne, ciężkie i tak dalej. A ten jest miły, świeży, ewidentnie napisany lekką ręką, ma - uwaga, uwaga - sens... Co długość ma tu do rzeczy? Póki autorka nie ogranicza się do jednego wersu, niech jej Bóg błogosławi.

Co do strony technicznej - nic bym nie zmieniła i tu znów nie zgodzę się z Oprah. Rozdzielenie dwóch pierwszych wersów byłoby wymuszonym wydłużaniem tekstu i całość brzmiałaby... no cóż, jak rozdziobany twarożek z rzodkiewką.

Wiersz mi się bardzo podoba, bo ma takie ładne przenośnie, jest lekki i nie męczy.

Oprah Carwyn