"Wolność Strachu"

Gryfica

Wolność Strachu

Czuję jak strach oplata mi ręce
Jak serce staje w swej niemej męce
Jak każdy oddech zaczyna wadzić
A ja nie mogę swej jaźni zbawić

Zakrywam oczy bo nie chcę widzieć
Nie chcę znów musieć „nie mogę” powiedzieć
Odwracasz wzrok nie widzisz mimiki
Mych niemych słów w węźle paniki

Sznur czarny jedwab znów pętle zaciska
Słów Twych kłamliwych powierzchnia śliska
Udając twardą zakrywam swe lęki
Kryjąc przed Tobą w mej głowie mętlik

W ferworze walki znalazłam swe wnętrze
Adrenaliny myśli znów gęstsze
Poznałam uczucie słodkiego spełnienia
Utraty zmysłów bytu spalenia

riel

Marudząca Riel dotarła i tu.
Nie przepadam za wierszami rymowanymi, z założenia. Nie trafił do mnie rym wadzić-zbawić, ogólnie zbawienie jaźni nie do końca mnie przekonuje, jest nieco naciągane. Ale z drugiej strony rozumiem, że wiersz rymowany ma bardzo jasne wymagania i trzeba nieźle manewrować, żeby się w nich zmieścić, tak więc jestem w stanie przymknąć oko na niektóre rzeczy. Dalej. Mimika niemych słów w węźle paniki. Albo jest już późno, albo jestem kiepskim odbiorcą, bo nie potrafię sobie tego wyobrazić. Dalej. Mam nadzieję, że wiesz, że w tym wypadku 'Twych' i "Tobą' normalnie pisałoby się małą literą, chyba, że uznamy całość jako list, a raczej jednak nie skłaniałabym się ku temu...? Taka dygresja, wybacz ^^. Generalnie jeśli chodzi o wiersze podobno w pisowni jest jako taka dowolność, więc tylko przypominam, jako że kilka razy u Ciebie coś takiego widziałam w tekście literackim. Zamykam się już, wybacz. Jeśli chodzi o śliską powierzchnię kłamliwych słów, to jestem na tak, kupuję to. Ogólnie ta zwrotka mi się podoba. I następną też bym uznała za bez zastrzeżeń, gdyby nie drugi wers. Z tym że zastrzegam sobie, że niektóre z twoich myśli mogły po prostu do mnie jednej nie trafić, jako że... no. Nazwę to zaniżonym poziomem sprytu własnej skromnej osoby ^^. Z techniki - w miarę rytmiczne, nie będę liczyć sylab ale po przeczytaniu na głos nic mi szczególnie nie zgrzyta. Nie przestrzeliło mi przestrzeni między żebrami na wylot ani nie zdzieliło między oczy, ale nie poczułam sie zdegustowana ani nic. Uznałabym raczej za poprawny, bez rewelacji. Jestem okrutna, wiem, i do tego moje prywatne wiersze są godne pożałowania, to też wiem ^^. Wybacz, nie chcę, byś poczuła się urażona czy coś. Powodzenia w dalszym pisaniu Smile

Oprah Carwyn

Na chybcika będzie, bo mnie pomału siłą od komputera odrywają.