Ewolucje językowe współczesnej polszczyzny (całość)

szlachcianka

I... jest! Nareszcie! Nasz piękny, acz nie zawsze doceniany język ojczysty doczekał się swoich pięciu minut, które to pięć minut przedłużyło się do... policzmy... 522400 – czyli – dla niewtajemniczonych – roku. Roku Języka Polskiego.
Jest to całki8em niezła okazja , aby spojrzeć na język trochę inaczej... .
Oczywiście – inaczej niż na lekcji.
Nasza wielka i niekwestionowana przez nikogo Wink

miłość do polskiego bywa – w co nie wątpię – trudna. I jak każde uczucie przechodzi kryzysy, zwłaszcza w jakże burzliwym okresie dojrzewania. Uczniowie nie mają łatwo...
Co niektórych skomputeryzowanych bolą pały z dyktand, stawiane przez tych strasznych, niedzisiejszych i w ogóle pozbawionych poczucia humoru nauczycieli, którzy za nic nie mogą zrozumieć, że sposób, w jaki zostało napisane zdanie: „Dzieffcynka tesh poshła do domq” jest wynikiem zupełnie niewinnego przyzwyczajenia z for dyskusyjnych czy czatów. A przecież wiadomo każdemu, że przyzwyczajenie bywa drugą naturą.
Również dlatego niemałych kłopotów zaczyna nastręczać – także tym obdarzonym tzw. „lekkim piórem” – pisanie wypracowań. Świadomi, iż osoba, czytająca ich tekst może mieć problem z rozszyfrowaniem tajemniczych „dwukropków z nawiasami” czy „o małe, podkreślenie dolne, o duże” - bądź po prostu ich nie tolerować – starają się unikać ich stosowania. Ale o ile celniej niż słowa „uśmieszek” potrafi wyrazić intencje autora pracy!
Buntownicze nastroje – jak widać – wzrastają. Trudno więc dziwić się, że (na ich fali?) młodzi niepokorni sięgają po różne – wydawałoby się: niepotrzebne – zapożyczenia z języków obcych, zwłaszcza z angielskiego. Niektórzy biją na alarm, nazywając takie zabiegi „zaśmiecaniem polszczyzny”. Być może mają rację. Trzeba jednak pamiętać, że nasz „biedny” język ojczysty przechodził takie „zaśmiecanie” już wcześniej: dawniej modne były zapożyczenia z francuskiego, dziś trendy (o, właśnie) jest angielski.

***

Dobra, wiem, że skoro już zakładam nowy temat i wrzucam jakiś tekst, to powinnam trochęsię wysilić i napisać coś nowego, a nie zamieszczać ten sam tekst na kilku forach, ale może...

Kastrina

Osobiście raczej nie zapożyczam wyrazów z angielskiego, ale co do emotikon - hm, nad tym rzeczywiście trzeba by się dłużej zastanowić. Bo czasem takie "uśmieszki" rzeczywiście ułatwiają sprawę (o! mamy przykład ;D) i pozwalają wyrazić, co autor pracy miał na myśli. Jestem raczej za, ale nie można by przesadzać z nimi - trzeba by ustalić jakieś reguły ich używania.
A co do zapożyczonych "spolszczonych" wyrazów, to jestem zdecydowanie przeciw. Bo w takim przypadku po co w ogóle uczyć się polskiego? Łi kan lern inglisz! Używanie takich wyrazów wprowadziłoby zamęt - każdy pisze inaczej. Ot, taki banalny wyraz - sweet, może być napisany: słiit, słit, swit, słitt, swłit, sfit (interpretacja dowolna! z takimi formami spotykam się w internecie!). A ostatnio Szkoła Języków Empik ma nowe hasło reklamowe - "Move śmiało". Nie wiem, jak mam to rozumieć. Move - znaczy ruszaj, po angielsku; z drugiej strony mogę to rozumieć jako move = mów. Z jednej strony hasło reklamowe jest dobre, ale na dłuższą metę...

szlachcianka

Powiem szczerze, że jakieś dwa lata temu też przeżywałam taki słodko - zapożyczeniowo - spolszczony okres. Aż wstyd się przyznać... .
A hasło rekalmowe całkiem dobre, według mnie Smile